శివ భక్తి కల్పలతికా స్తోత్రం

శ్రీకాంతపద్మజముఖైర్హృది చింతనీయం
శ్రీమత్క్వ శంకర భవచ్చరణారవిందం.
క్వాహం తదేతదుపసేవితుమీహమానో
హా హంత కస్య న భవామ్యుపహాసపాత్రం.
అద్రాక్షమంఘ్రికమలం న తవేతి యన్మే
దుఃఖం యదప్యనవమృశ్య దురాత్మతాం స్వాం.
పాదాంబుజం తవ దిదృక్ష ఇతీదృగాగః
పాతోఽనలే ప్రతికృతిర్గిరిశైతయోర్మే.
దౌరాత్మ్యతో మమ భవత్పదదర్శనేచ్ఛా
మంతుస్తథాపి తవ సా భజనాత్మికేతి.
స్యాదీశితుర్మయి దయైవ దయామకార్షీ-
రశ్మాదిభిః ప్రహృతవత్సు న కిం బిభో త్వం.
దుఃఖానలోదరనిపాతనధూర్వదేష్వే-
ష్వర్థాంగనాసుతముఖేష్వనురాగ ఆగాః.
స్యాత్తే రుషే తవ దయాలుతయా త్వదాన-
త్యాద్యైర్విభో తదవధూయ బిభర్షి చాస్మాన్.
ఈశాన రక్షితుమిమాన్యదపేక్షసే త్వం
నత్యాదికం తదపనేతుమతిప్రసంగం.
కిం హీయతే తదనుపాధికృపాలుతా తే
సంవిత్సుఖస్య న హి తే ప్రియమప్రియం వా.
అప్యాహర ప్రహర సంహర వాగ్వదస్య
త్రాతాస్యుపాత్తమమునా మమ నామ హీతి.
ఏవం విభో తనుభృతామవనేఽత్యుపాయా-
న్వేషీ కథం పరమకారుణికోఽసి న త్వం.
త్రాతా దయాజలనిధిః స్మృతిమాత్రలభ్యః
క్షంతాగసామితి భవద్యశసా హృతాత్మా.
స్వామస్మరన్బత మలీమసతామలజ్జో
భక్తిం భవత్యభిలషామి ధిగస్తు యన్మాం.
శర్మాప్తిరార్తివిహతిశ్చ భవత్ప్రసాదం
శంభోర్వినా న హి నృణాం స చ నాంతరా యాం.
యస్యాం విధిః శ్వభుగపి క్షమతే సమం తాం
త్వద్భక్తిమిచ్ఛతు న కః స్వవినాశభీరుః.
భక్తిర్విభాత్యయి మహత్యపరం తు ఫల్గ్వి-
త్యేవం గ్రహో నను భవత్కృపయైవ లభ్యః.
లబ్ధస్త్వసౌ ఫలమముష్య లభే న కిం వా
తాం హంత తే తదయశో మమ హృద్రుజా చ.
త్వద్భక్త్యసంభవశుచం ప్రతికారశూన్యా-
మంతర్వహన్నిఖిలమీశ సుఖం చ దుఃఖం.
ఉద్బంధలగ్న ఇవ దుఃస్వతయైవ మన్యే
సంతాన్యతీతి మయి హంత కదా దయేథాః.
భక్తిం భవత్యవిహితాం వహతస్తు తద్వి-
శేషోపలంభవిరహాహితమస్తు దుఃఖం.
తస్యాః ప్రతీపతతిభిర్హతిజం కథం వా
దుఃఖం సహే మయి కదేశ కృపా భవేత్తే.
లగ్నః కృతాంతవదనేఽస్మి లభే చ నాద్యా-
ప్యచ్ఛాం రతిం త్వయి శివేత్యవసీదతో మే.
త్వద్విస్మృతిం కువిషయాభిరతిప్రచారై-
స్తన్వన్ హి మాం హసపదం తనుషే బ్రువే కిం.
బద్ధస్పృహం రుచిరకాంచనభూషణాదౌ
బాలం ఫలాదిభిరివ త్వయి భక్తియోగే.
ఆశాభరాకులమహో కరుణానిధే మా-
మర్థాంతరైర్హృతధియం కురుషే కిమేవం.
తిక్తగ్రహోఽధి మధురం మధురగ్రహోఽధి
తిక్తం యథా భుజగదష్టతనోస్తథాహం.
త్వయ్యస్తరక్తిరితరత్ర తు గాఢమగ్నః
శోచ్యోఽశ్మనోఽపి హి భవామి కిమన్యదీశ.
త్వత్సంస్మృతిత్వదభిధానసమీరణాది-
సంభావనాస్పదమమీ మమ సంతు శోకాః.
మా సంతు చ త్వదనుషక్తిముషః ప్రహర్షా
మా త్వత్పురఃస్థితిపుషేశ దృశానుపశ్య.
సంపాతనం నను సుఖేషు నిపాతనం వా
దుఃఖేష్వథాన్యదపి వా భవదేకతానం.
యత్కల్పయేర్నను ధియా శివ తద్విధేహి
నావైమ్యహం మమ హితం శరణం గతస్త్వాం.
దుఃఖం ప్రదిత్సురయి మే యది న ప్రదద్యా
దుఃఖాపహం పురహర త్వయి భక్తియోగం.
త్వద్భక్త్యలాభపరిచింతనసంభవం మే
దుఃఖం ప్రదేహి తవ కః పునరత్ర భారః.
భక్త్యా త్వయీశ కతి నాశ్రుపరీతదృష్ట్యా
సంజాతగద్గదగిరోత్పులకాంగయష్ట్యా.
ధన్యాః పునంతి భువనం మమ సా న హీతి
దుఃఖేఽపి కా ను తవ దుర్లభతా విధిత్సా.
త్వద్భక్తిరేవ తదనవాప్తిశుగప్యుదారా
శ్రీః సా చ తావకజనాశ్రయణే చ లభ్యా.
ఉల్లంఘ్య తావకజనాన్ హి తదర్థనాగ-
స్త్వయ్యాః సహస్వ తదిదం భగవన్నమస్తే.
సేవా త్వదాశ్రయవతాం ప్రణయశ్చ తేషు
సిధ్యేద్దృఢో మమ యథాఽఽశు తథా దయార్ద్రాం.
దృష్టిం తవార్పయ మయీశ దయాంబురాశే
మైవం విభో విముఖతా మయి దీనబంధో.
గౌరీసఖం హిమకరప్రభమంబుదాభం
శ్రీజాని వా శివవపుస్తవ తజ్జుషో యే.
తే త్వాం శ్రితా వహసి మూర్ఘ్ని తదంఘ్రిరేణుం
తత్సేవనం మమ కథం ను దయాం వినా తే.
త్వద్భక్తికల్పలతికాం కృపయార్పయేశ
మచ్చిత్తసీమ్ని భవదీయకథాసుధాభిః.
తాం వర్ధయ త్వదనురాగఫలాఢ్యమౌలిం
తన్మూల ఏవ ఖలు ముక్తిఫలం చకాస్తి.
నిఃస్వో ధనాగమ ఇవ త్వదుపాశ్రితానాం
సందర్శనే ప్రముదితస్త్వయి సాంద్రహార్దః.
ఆలోకయన్ జగదశేషమిదం భవంతం
కార్యస్త్వయేశ కృపయాహమపాస్తఖేదః.
యో భక్తికల్పలతికాభిధమిందుమౌలే-
రేవం స్తవం పఠతి తస్య తదైవ దేవః.
తుష్టః స్వభక్తిమఖిలేష్టదుహం దదాతి
యాం ప్రాప్య నారదముఖైరుపయాతి సామ్యం.