ഗണേശ ഭുജംഗ സ്തോത്രം

രണത്ക്ഷുദ്രഘണ്ടാനിനാദാഭിരാമം
ചലത്താണ്ഡവോദ്ദണ്ഡവത്പദ്മതാലം।
ലസത്തുന്ദിലാംഗോപരിവ്യാലഹാരം
ഗണാധീശമീശാനസൂനും തമീഡേ॥
ധ്വനിധ്വംസവീണാലയോല്ലാസിവക്ത്രം
സ്ഫുരച്ഛുണ്ഡദണ്ഡോല്ലസദ്ബീജപൂരം।
ഗലദ്ദർപസൗഗന്ധ്യലോലാലിമാലം
ഗണാധീശമീശാനസൂനും തമീഡേ॥
പ്രകാശജ്ജപാരക്തരത്നപ്രസൂന-
പ്രവാലപ്രഭാതാരുണജ്യോതിരേകം।
പ്രലംബോദരം വക്രതുണ്ഡൈകദന്തം
ഗണാധീശമീശാനസൂനും തമീഡേ॥
വിചിത്രസ്ഫുരദ്രത്നമാലാകിരീടം
കിരീടോല്ലസച്ചന്ദ്രരേഖാവിഭൂഷം।
വിഭൂഷൈകഭൂശം ഭവധ്വംസഹേതും
ഗണാധീശമീശാനസൂനും തമീഡേ॥
ഉദഞ്ചദ്ഭുജാവല്ലരീദൃശ്യമൂലോ-
ച്ചലദ്ഭ്രൂലതാവിഭ്രമഭ്രാജദക്ഷം।
മരുത്സുന്ദരീചാമരൈഃ സേവ്യമാനം
ഗണാധീശമീശാനസൂനും തമീഡേ॥
സ്ഫുരന്നിഷ്ഠുരാലോലപിംഗാക്ഷിതാരം
കൃപാകോമലോദാരലീലാവതാരം।
കലാബിന്ദുഗം ഗീയതേ യോഗിവര്യൈ-
ര്ഗണാധീശമീശാനസൂനും തമീഡേ॥
യമേകാക്ഷരം നിർമലം നിർവികല്പം
ഗുണാതീതമാനന്ദമാകാരശൂന്യം।
പരം പാരമോങ്കാരമാമ്നായഗർഭം
വദന്തി പ്രഗൽഭം പുരാണം തമീഡേ॥
ചിദാനന്ദസാന്ദ്രായ ശാന്തായ തുഭ്യം
നമോ വിശ്വകർത്രേ ച ഹർത്രേ ച തുഭ്യം।
നമോഽനന്തലീലായ കൈവല്യഭാസേ
നമോ വിശ്വബീജ പ്രസീദേശസൂനോ ॥
ഇമം സംസ്തവം പ്രാതരുത്ഥായ ഭക്ത്യാ
പഠേദ്യസ്തു മർത്യോ ലഭേത്സർവകാമാൻ।
ഗണേശപ്രസാദേന സിധ്യന്തി വാചോ
ഗണേശേ വിഭൗ ദുർലഭം കിം പ്രസന്നേ॥