പഞ്ച ശ്ലോകീ ഗണേശ പുരാണം

ശ്രീവിഘ്നേശപുരാണസാരമുദിതം വ്യാസായ ധാത്രാ പുരാ
തത്ഖണ്ഡം പ്രഥമം മഹാഗണപതേശ്ചോപാസനാഖ്യം യഥാ.
സംഹർതും ത്രിപുരം ശിവേന ഗണപസ്യാദൗ കൃതം പൂജനം
കർതും സൃഷ്ടിമിമാം സ്തുതഃ സ വിധിനാ വ്യാസേന ബുദ്ധ്യാപ്തയേ.
സങ്കഷ്ട്യാശ്ച വിനായകസ്യ ച മനോഃ സ്ഥാനസ്യ തീർഥസ്യ വൈ
ദൂർവാണാം മഹിമേതി ഭക്തിചരിതം തത്പാർഥിവസ്യാർചനം.
തേഭ്യോ യൈര്യദഭീപ്സിതം ഗണപതിസ്തത്തത്പ്രതുഷ്ടോ ദദൗ
താഃ സർവാ ന സമർഥ ഏവ കഥിതും ബ്രഹ്മാ കുതോ മാനവഃ.
ക്രീഡാകാണ്ഡമഥോ വദേ കൃതയുഗേ ശ്വേതച്ഛവിഃ കാശ്യപഃ
സിംഹാങ്കഃ സ വിനായകോ ദശഭുജോ ഭൂത്വാഥ കാശീം യയൗ.
ഹത്വാ തത്ര നരാന്തകം തദനുജം ദേവാന്തകം ദാനവം
ത്രേതായാം ശിവനന്ദനോ രസഭുജോ ജാതോ മയൂരേശ്വരഃ.
ഹത്വാ തം കമലാസുരം ച സഗണം സിന്ധും മഹാദൈത്യപം
പശ്ചാത് സിദ്ധിമതീ സുതേ കമലജസ്തസ്മൈ ദദൗ വിശ്വസൃക്.
ദ്വാപാരേ തു ഗജാനനോ യുഗഭുജോ ഗൗരീസുതഃ സിന്ദുരം
സമ്മർദ്യ സ്വകരേണ തം നിജമുഖേ ചാഖുധ്വജോ ലിപ്തവാൻ.
ഗീതായാ ഉപദേശ ഏവ ഹി കൃതോ രാജ്ഞേ വരേണ്യായ വൈ
തുഷ്ടായാഥ ച ധൂമ്രകേതുരഭിധോ വിപ്രഃ സധർമാർഥികഃ.
അശ്വാങ്കോ ദ്വിഭുജഃ സിതോ ഗണപതിർമ്ലേച്ഛാന്തകഃ സ്വർണദഃ
ക്രീഡാകാണ്ഡമിദം ഗണസ്യ ഹരിണാ പ്രോക്തം വിധാത്രേ പുരാ.
ഏതച്ഛ്ലോകസുപഞ്ചകം പ്രതിദിനം ഭക്ത്യാ പഠേദ്യഃ പുമാൻ
നിർവാണം പരമം വ്രജേത് സ സകലാൻ ഭുക്ത്വാ സുഭോഗാനപി.