ഗണരാജ സ്തോത്രം

സുമുഖോ മഖഭുങ്മുഖാർചിതഃ സുഖവൃദ്ധ്യൈ നിഖിലാർതിശാന്തയേ.
അഖിലശ്രുതിശീർഷവർണിതഃ സകലാദ്യഃ സ സദാഽസ്തു മേ ഹൃദി.
പ്രണവാകൃതിമസ്തകേ നയഃ പ്രണവോ വേദമുഖാവസാനയോഃ.
അയമേവ വിഭാതി സുസ്ഫുടം ഹ്യവതാരഃ പ്രഥമഃ പരസ്യ സഃ.
പ്രഥമം ഗുണനായകോ ബഭൗ ത്രിഗുണാനാം സുനിയന്ത്രണായ യഃ.
ജഗദുദ്ഭവപാലനാത്യയേഷ്വജവിഷ്ണ്വീശസുരപ്രണോദകഃ.
വിധിവിഷ്ണുഹരേന്ദ്രദേവതാദിഗണാനാം പരിപാലനാദ്വിഭുഃ.
അപി ചേന്ദ്രിയപുഞ്ജചാലനാദ്ഗണനാഥഃ പ്രഥിതോഽർഥതഃ സ്ഫുടം.
അണിമാമുഖസിദ്ധിനായകാ ഭജതഃ സാധയതീഷ്ടകാമനാഃ.
അപവർഗമപി പ്രഭുർധിയോ നിജദാസസ്യ തമോ വിഹൃത്യ യഃ.
ജനനീജനകഃ സുഖപ്രദോ നിഖിലാനിഷ്ടഹരോഽഖിലേഷ്ടദഃ.
ഗണനായക ഏവ മാമവേദ്രദപാശാങ്കുശമോദകാൻ ദധത്.
ശരണം കരുണാർണവഃ സ മേ ശരണം രക്തതനുശ്ചതുർഭുജഃ.
ശരണം ഭജകാന്തരായഹാ ശരണം മംഗലമൂർതിരസ്തു മേ.
സതതം ഗണനായകം ഭജേ നവനീതാധികകോമലാന്തരം.
ഭജനാദ്ഭവഭീതിഭഞ്ജനം സ്മരണാദ്വിഘ്നനിവാരണക്ഷമം.
അരുണാരുണവർണരാജിതം തരുണാദിത്യസമപ്രഭം പ്രഭും.
വരുണായുധമോദകാവഹം കരുണാമൂർതിമഹം പ്രണൗമി തം.
ക്വ നു മൂഷകവാഹനം പ്രഭും മൃഗയേ ത്വജ്ഞതമോഽവനീതലേ.
വിബുധാസ്തു പിതാമഹാദയസ്ത്രിഷു ലോകേഷ്വപി യം ന ലേഭിരേ.
ശരണാഗതപാലനോത്സുകം പരമാനന്ദമജം ഗണേശ്വരം.
വരദാനപടും കൃപാനിധിം ഹൃദയാബ്ജേ നിദധാമി സർവദാ.
സുമുഖേ വിമുഖേ സതി പ്രഭൗ ന മഹേന്ദ്രാദപി രക്ഷണം കദാ.
ത്വയി ഹസ്തിമുഖേ പ്രസന്നതാഽഭിമുഖേനാപി യമാദ്ഭയം ഭവേത്.
സുതരാം ഹി ജഡോഽപി പണ്ഡിതഃ ഖലു മൂകോഽപ്യതിവാക്പതിർഭവേത്.
ഗണരാജദയാർദ്രവീക്ഷണാദപി ചാജ്ഞഃ സകലജ്ഞാതാമിയാത്.
അമൃതം തു വിഷം വിഷം സുധാ പരമാണുസ്തു നഗോ നഗോഽപ്യണുഃ.
കുലിശം തു തൃണം തൃണം പവിർഗണനാഥാശു തവേച്ഛയാ ഭവേത്.
ഗതോഽസി വിഭോ വിഹായ മാം നനു സർവജ്ഞ ന വേത്സി മാം കഥം.
കിമു പശ്യസി വിശ്വദൃങ് ന മാം ന ദയാ കിമപി തേ ദയാനിധേ .
അയി ദീനദയാസരിത്പതേ മയി നൈഷ്ഠുര്യമിദം കുതഃ കൃതം.
നിജഭക്തിസുധാലവോഽപി യന്ന ഹി ദത്തോ ജനിമൃത്യുമോചകഃ.
നിതരാം വിഷയോപഭോഗതഃ ക്ഷപിതം ത്വായുരമൂല്യമേനസാ.
അഹഹാജ്ഞതമസ്യ സാഹസം സഹനീയം കൃപയാ ത്വയാ വിഭോ.
ഭഗവന്നഹി താരകസ്യ തേ വത മന്ത്രസ്യ ജപഃ കൃതസ്തഥാ.
ന കദൈകധിയാപി ചിന്തനം തവ മൂർതേസ്തു മയാതിപാപ്മനാ.
ഭജനം ന കൃതം സമർചനം തവ നാമസ്മരണം ന ദർശനം.
ഹവനം പ്രിയമോദകാർപണം നവദൂർവാ ന സമർപിതാ മയാ.
നച സാധുസമാഗമഃ കൃതസ്തവ ഭക്താശ്ച മയാ ന സത്കൃതാഃ.
ദ്വിജഭോജനമപ്യകാരി നോ വത ദൗരാത്മ്യമിദം ക്ഷമസ്വ മേ.
ന വിധിം തവ സേവനസ്യ വാ നച ജാനേ സ്തവനം മനും തഥാ.
കരയുഗ്മശിരഃസുയോജനം തവ ഭൂയാദ്ഗണനാഥപൂജനം.
അഥ കാ ഗണനാഥ മേ ഗതിർനഹി ജാനേ പതിതസ്യ ഭാവിനീ.
ഇതി തപ്തതനും സദാഽവ മാമനുകമ്പാർദ്രകടാക്ഷവീക്ഷണൈഃ.
ഇഹ ദണ്ഡധരസ്യ സംഗമേഽഖിലധൈര്യച്യവനേ ഭയങ്കരേ.
അവിതാ ഗണരാജ കോ നു മാം തനുപാതാവസരേ ത്വയാ വിനാ.
വദ കം ഭവതോഽന്യമിഷ്ടദാച്ഛരണം യാമി ദയാധനാദൃതേ.
അവനായ ഭവാഗ്നിഭർജിതോ ഗതിഹീനഃ സുഖലേശവർജിതഃ.
ശ്രുതിമൃഗ്യപഥസ്യ ചിന്തനം കിമു വാചോഽവിഷയസ്യ സംസ്തുതിം.
കിമു പൂജനമപ്യനാകൃതേരസമർഥോ രചയാമി ദേവതേ.
കിമു മദ്വികലാത്സ്വസേവനം കിമു രങ്കാദുപചാരവൈഭവം.
ജഡവാങ്മതിതോ നിജസ്തുതിം ഗണനാഥേച്ഛസി വാ ദയാനിധേ.
അധുനാപി ച കിം ദയാ ന തേ മമ പാപാതിശയാദിതീശ ചേത്.
ഹൃദയേ നവനീതകോമലേ ന ഹി കാഠിന്യനിവേശസംഭവഃ.
വ്യസനാർദിതസേവകസ്യ മേ പ്രണതസ്യാശു ഗണേശ പാദയോഃ.
അഭയപ്രദഹസ്തപങ്കജം കൃപയാ മൂർധ്നി കുരുഷ്വ താവകം.
ജനനീതനയസ്യ ദൃക്പഥം മുഹുരേതി പ്രസഭം ദയാർദ്രധീഃ.
മമ ദൃഗ്വിഷയസ്തഥൈവ ഭോ ഗണനാഥാശു ഭവനുകമ്പയാ.
ഗജരാജമുഖായ തേ നമോ മൃഗരാജോത്തമവാഹനായ തേ.
ദ്വിജരാജകലാഭൃതേ നമോ ഗണരാജായ സദാ നമോഽസ്തു തേ.
ഗണനാഥ ഗണേശ വിഘ്നരാട് ശിവസൂനോ ജഗദേകസദ്ഗുരോ.
സുരമാനുഷഗീതമദ്യശഃ പ്രണതം മാമവ സംസൃതേർഭയാത്.
ജയ സിദ്ധിപതേ മഹാമതേ ജയ ബുദ്ധീശ ജഡാർതസദ്ഗതേ.
ജയ യോഗിസമൂഹസദ്ഗുരോ ജയ സേവാരത കല്പനാതരോ.
തനുവാഗ് ഹൃദയൈരസച്ച സദ്യദനസ്ഥാത്രിതയേ കൃതം മയാ.
ജഗദീശ കരിഷ്യമാണമപ്യഖിലം കർമ ഗണേശ തേഽർപിതം.
ഇതി കൃഷ്ണമുഖോദ്ഗതം സ്തവം ഗണരാജസ്യ പുരഃ പഠേന്നരഃ.
സകലാധിവിവർജിതോ ഭവേത്സുതദാരാദിസുഖീ സ മുക്തിഭാക്.