ആദിത്യ ഹൃദയ സ്തോത്രം

അഥ ആദിത്യഹൃദയം
തതോ യുദ്ധപരിശ്രാന്തം സമരേ ചിന്തയാ സ്ഥിതം।
രാവണം ചാഗ്രതോ ദൃഷ്ട്വാ യുദ്ധായ സമുപസ്ഥിതം॥
ദൈവതൈശ്ച സമാഗമ്യ ദ്രഷ്ടുമഭ്യാഗതോ രണം।
ഉപാഗമ്യാബ്രവീദ്രാമമഗസ്ത്യോ ഭഗവാനൃഷിഃ॥
രാമ രാമ മഹാബാഹോ ശൃണു ഗുഹ്യം സനാതനം।
യേന സർവാനരീൻ വത്സ സമരേ വിജയിഷ്യസി॥
ആദിത്യഹൃദയം പുണ്യം സർവശത്രുവിനാശനം।
ജയാവഹം ജപേന്നിത്യമക്ഷയ്യം പരമം ശിവം॥
സർവമംഗലമാംഗല്യം സർവപാപപ്രണാശനം।
ചിന്താശോകപ്രശമനമായുർവർധനമുത്തമം॥
രശ്മിമന്തം സമുദ്യന്തം ദേവാസുരനമസ്കൃതം।
പൂജയസ്വ വിവസ്വന്തം ഭാസ്കരം ഭുവനേശ്വരം॥
സർവദേവാത്മകോ ഹ്യേഷ തേജസ്വീ രശ്മിഭാവനഃ।
ഏഷ ദേവാസുരഗണാംല്ലോകാൻ പാതി ഗഭസ്തിഭിഃ॥
ഏഷ ബ്രഹ്മാ ച വിഷ്ണുശ്ച ശിവഃ സ്കന്ദഃ പ്രജാപതിഃ।
മഹേന്ദ്രോ ധനദഃ കാലോ യമഃ സോമോ ഹ്യപാം പതിഃ॥
പിതരോ വസവഃ സാധ്യാ ഹ്യശ്വിനൗ മരുതോ മനുഃ।
വായുർവഹ്നിഃ പ്രജാപ്രാണ ഋതുകർതാ പ്രഭാകരഃ॥
ആദിത്യഃ സവിതാ സൂര്യഃ ഖഗഃ പൂഷാ ഗഭസ്തിമാൻ।
സുവർണസദൃശോ ഭാനുർഹിരണ്യരേതാ ദിവാകരഃ॥
ഹരിദശ്വഃ സഹസ്രാർചിഃ സപ്തസപ്തിർമരീചിമാൻ।
തിമിരോന്മഥനഃ ശംഭുസ്ത്വഷ്ടാ മാർതാണ്ഡ അംശുമാൻ॥
ഹിരണ്യഗർഭഃ ശിശിരസ്തപനോ ഭാസ്കരോ രവിഃ।
അഗ്നിഗർഭോഽദിതേഃ പുത്രഃ ശംഖഃ ശിശിരനാശനഃ॥
വ്യോമനാഥസ്തമോഭേദീ ഋഗ്യജുഃസാമപാരഗഃ।
ഘനവൃഷ്ടിരപാം മിത്രോ വിന്ധ്യവീഥീ പ്ലവംഗമഃ॥
ആതപീ മണ്ഡലീ മൃത്യുഃ പിംഗലഃ സർവതാപനഃ।
കവിർവിശ്വോ മഹാതേജാ രക്തഃ സർവഭവോദ്ഭവഃ॥
നക്ഷത്രഗ്രഹതാരാണാമധിപോ വിശ്വഭാവനഃ।
തേജസാമപി തേജസ്വീ ദ്വാദശാത്മന്നമോഽസ്തു തേ॥
നമഃ പൂർവായ ഗിരയേ പശ്ചിമായാദ്രയേ നമഃ।
ജ്യോതിർഗണാനാം പതയേ ദിനാധിപതയേ നമഃ॥
ജയായ ജയഭദ്രായ ഹര്യശ്വായ നമോ നമഃ।
നമോ നമഃ സഹസ്രാംശോ ആദിത്യായ നമോ നമഃ॥
നമ ഉഗ്രായ വീരായ സാരംഗായ നമോ നമഃ।
നമഃ പദ്മപ്രബോധായ മാർതാണ്ഡായ നമോ നമഃ॥
ബ്രഹ്മേശാനാച്യുതേശായ സൂര്യായാദിത്യവർചസേ।
ഭാസ്വതേ സർവഭക്ഷായ രൗദ്രായ വപുഷേ നമഃ॥
തമോഘ്നായ ഹിമഘ്നായ ശത്രുഘ്നായാമിതാത്മനേ।
കൃതഘ്നഘ്നായ ദേവായ ജ്യോതിഷാം പതയേ നമഃ॥
തപ്തചാമീകരാഭായ വഹ്നയേ വിശ്വകർമണേ।
നമസ്തമോഽഭിനിഘ്നായ രുചയേ ലോകസാക്ഷിണേ॥
നാശയത്യേഷ വൈ ഭൂതം തദേവ സൃജതി പ്രഭുഃ।
പായത്യേഷ തപത്യേഷ വർഷത്യേഷ ഗഭസ്തിഭിഃ॥
ഏഷ സുപ്തേഷു ജാഗർതി ഭൂതേഷു പരിനിഷ്ഠിതഃ।
ഏഷ ഏവാഗ്നിഹോത്രം ച ഫലം ചൈവാഗ്നിഹോത്രിണാം॥
വേദാശ്ച ക്രതവശ്ചൈവ ക്രതൂനാം ഫലമേവ ച।
യാനി കൃത്യാനി ലോകേഷു സർവ ഏഷ രവിഃ പ്രഭുഃ॥
ഏനമാപത്സു കൃച്ഛ്രേഷു കാന്താരേഷു ഭയേഷു ച।
കീർതയൻ പുരുഷഃ കശ്ചിന്നാവസീദതി രാഘവ॥
പൂജയസ്വൈനമേകാഗ്രോ ദേവദേവം ജഗത്പതിം।
ഏതത് ത്രിഗുണിതം ജപ്ത്വാ യുദ്ധേഷു വിജയിഷ്യസി॥
അസ്മിൻ ക്ഷണേ മഹാബാഹോ രാവണം ത്വം വധിഷ്യസി।
ഏവമുക്ത്വാ തദാഽഗസ്ത്യോ ജഗാമ ച യഥാഗതം॥
ഏതച്ഛ്രുത്വാ മഹാതേജാ നഷ്ടശോകോഽഭവത്തദാ।
ധാരയാമാസ സുപ്രീതോ രാഘവഃ പ്രയതാത്മവാൻ॥
ആദിത്യം പ്രേക്ഷ്യ ജപ്ത്വാ തു പരം ഹർഷമവാപ്തവാൻ।
ത്രിരാചമ്യ ശുചിർഭൂത്വാ ധനുരാദായ വീര്യവാൻ॥
രാവണം പ്രേക്ഷ്യ ഹൃഷ്ടാത്മാ യുദ്ധായ സമുപാഗമത്।
സർവയത്നേന മഹതാ വധേ തസ്യ ധൃതോഽഭവത്॥
അഥ രവിരവദന്നിരീക്ഷ്യ രാമം
മുദിതമനാഃ പരമം പ്രഹൃഷ്യമാണഃ।
നിശിചരപതിസങ്ക്ഷയം വിദിത്വാ
സുരഗണമധ്യഗതോ വചസ്ത്വരേതി॥
ഇത്യാദിത്യഹൃദയസ്തോത്രം സമ്പൂർണം।