കൃഷ്ണ ദ്വാദശ മഞ്ജരീ സ്തോത്രം

ദുരാശാന്ധോഽമുഷ്മിൻ വിഷയവിസരാവർതജഠരേ
തൃണാച്ഛന്നേ കൂപേ തൃണകബലലുബ്ധഃ പശുരിവ.
പതിത്വാ ഖിദ്യേഽസാവഗതിരിത ഉദ്ധൃത്യ കലയേഃ
കദാ മാം കൃഷ്ണ ത്വത്പദകമലലാഭേന സുഖിതം.
കഥഞ്ചിദ്യച്ചിത്തേ കമലഭവകാമാന്തകമുഖാഃ
വഹന്തോ മജ്ജന്തി സ്വയമനവധൗ ഹർഷജലധൗ.
ക്വ തദ്ദിവ്യശ്രീമച്ചരണകമലം കൃഷ്ണ ഭവതഃ
ക്വചാഽഹം തത്രേഹാ മമ ശുന ഇവാഖണ്ഡലപദേ.
ദുരാപസ്ത്വം കൃഷ്ണ സ്മരഹരമുഖാനാം തദപി തേ
ക്ഷതിഃ കാ കാരുണ്യാദഗതിരിതി മാം ലാലയസി ചേത്.
പ്രപശ്യൻ രഥ്യായാം ശിശുമഗതിമുദ്ദാമരുദിതം
ന സമ്രാഡപ്യങ്കേ ദധദുരുദയഃ സാന്വയതി കിം.
പ്രതിശ്വാസം നേതും പ്രയതനധുരീണഃ പിതൃപതി-
ര്വിപത്തീനാം വ്യക്തം വിഹരണമിദം തു പ്രതിപദം.
തഥാ ഹേയവ്യൂഹാ തനുരിയമിഹാഥാപ്യഭിരമേ
ഹതാത്മാ കൃഷ്ണൈതാം കുമതിമപഹന്യാ മമ കദാ.
വിധീശാരാധ്യസ്ത്വം പ്രണയവിനയാഭ്യാം ഭജസി യാൻ
പ്രിയസ്തേ യത്സേവീ വിമത ഇതരസ്തേഷു തൃണധീഃ.
കിമന്യത്സർവാഽപി ത്വദനഭിമതൈവ സ്ഥിതിരഹോ
ദുരാത്മൈവം തേ സ്യാം യദുവര ദയാർഹഃ കഥമഹം.
വിനിന്ദ്യത്വേ തുല്യാധികവിരഹിതാ യേ ഖലു ഖലാഃ
തഥാഭൂതം കൃത്യം യദപി സഹ തൈരേവ വസതിഃ.
തദേവാനുഷ്ഠേയം മമ ഭവതി നേഹാസ്ത്യരുചിര-
പ്യഹോ ധിങ്മാം കുർവേ കിമിവ ന ദയാ കൃഷ്ണ മയി തേ.
ത്വദാഖ്യാഭിഖ്യാനത്വദമഗുണാസ്വാദനഭവത്-
സപര്യാദ്യാസക്താ ജഗതി കതി വാഽഽനന്ദജലധൗ.
ന ഖേലന്ത്യേവം ദുർവ്യസനഹുതഭുഗ്ഗർഭപതിത-
സ്ത്വഹം സീദാമ്യേകോ യദുവര ദയേഥാ മമ കദാ.
കദാ വാ നിർഹേതൂന്മിഷത കരുണാലിംഗിത ഭവത്-
കടാക്ഷാലംബേന വ്യസനഗഹനാന്നിർഗത ഇതഃ.
ഹതാശേഷഗ്ലാനിന്യമൃതരസനിഷ്യന്ദശിശിരേ
സുഖം പാദാംഭോജേ യദുവര കദാഽസാനി വിഹരൻ.
അനിത്യത്വം ജാനന്നതിദൃഢമദർപഃ സവിനയഃ
സ്വകേ ദോഷേഽഭിജ്ഞഃ പരജുഷി തു മൂഢഃ സകരുണഃ.
സതാം ദാസഃ ശാന്തഃ സമമതിരജസ്രം തവ യഥാ
ഭജേയം പാദാബ്ജം യദുവര ദയേഥാ മമ കദാ.
കരാലം ദാവാഗ്നിം കവലിതവതാദേവ ഭവതാ
പരിത്രാതാ ഗോപാഃ പരമകൃപയാ കിന്ന ഹി പുരാ.
മദീയാന്തർവൈരിപ്രകരവദനം കിം കവലയൻ
ദയാസിന്ധോ ഗോപീദയിത വദ ഗോപായസി ന മാം.
ന ഭീരാരുഹ്യാംസം നദതി ശമനേ നാപ്യുദയതേ
ജുഗുപ്സാ ദേഹസ്യാശുചിനിചയഭാവേ സ്ഫുടതരേ.
അപി വ്രീഡാ നോദേത്യവമതിശതേ സത്യനുപദം
ക്വ മേ സ്യാത് ത്വദ്ഭക്തിഃ കഥമിവ കൃപാ കൃഷ്ണ മയി തേ.
ബലീയസ്യത്യന്തം മദഘപടലീ തദ്യദുപതേ
പരിത്രാതും നോ മാം പ്രഭവസി തഥാ നോ ദയയിതും.
അലാഭാദാർതീനാമിദമനുഗുണാനന്ദമയിതേ
കിയദ്ദൗഃസ്ഥ്യം ധിങ്മാം ത്വയി വിമതമാത്മദ്രുഹമിമം.