ഗോകുലേശ അഷ്ടക സ്തോത്രം

പ്രാണാധികപ്രേഷ്ഠഭവജ്ജനാനാം ത്വദ്വിപ്രയോഗാനലതാപിതാനാം.
സമസ്തസന്താപനിവർതകം യദ്രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
ഭവദ്വിയോഗോരഗദംശഭാജാം പ്രത്യംഗമുദ്യദ്വിഷമൂർച്ഛിതാനാം.
സഞ്ജീവനം സമ്പ്രതി താവകാനാം രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
ആകസ്മികത്വദ്വിരഹാന്ധകാര- സഞ്ഛാദിതാശേഷനിദർശനാനാം.
പ്രകാശകം ത്വജ്ജനലോചനാനാം രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
സ്വമന്ദിരാസ്തീർണവിചിത്രവർണം സുസ്പർശമൃദ്വാസ്തരണേ നിഷണ്ണം.
പൃഥൂപധാനാശ്രിതപൃഷ്ഠഭാഗം രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
സന്ദർശനാർഥാഗതസർവലോക- വിലോചനാസേചനകം മനോജ്ഞം.
കൃപാവലോകഹിതതത്പ്രസാദം രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
യത്സർവദാ ചർവിതനാഗവല്ലീരസപ്രിയം തദ്രസരക്തദന്തം.
നിജേഷു തച്ചർവിതശേഷദം ച രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
പ്രതിക്ഷണം ഗോകുലസുന്ദരീണാമതൃപ്തി- മല്ലോചനപാനപാത്രം.
സമസ്തസൗന്ദര്യരസൗഘപൂർണം രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
ക്വചിത്ക്ഷണം വൈണികദത്തകർണം കദാചിദുദ്ഗാനകൃതാവധാനം.
സഹാസവാചഃ ക്വ ച ഭാഷമാണം രൂപം നിജം ദർശയ ഗോകുലേശ.
ശ്രീഗോകുലേശാഷ്ടകമിഷ്ട- ദാതൃശ്രദ്ധാന്വിതോ യഃ പഠിതീതി നിത്യം.
പശ്യത്പവശ്യം സ തദീയരൂപം നിജൈകവശ്യം കുരുതേ ച ഹൃഷ്ടഃ.