కృష్ణ ద్వాదశ మంజరీ స్తోత్రం

దురాశాంధోఽముష్మిన్ విషయవిసరావర్తజఠరే
తృణాచ్ఛన్నే కూపే తృణకబలలుబ్ధః పశురివ.
పతిత్వా ఖిద్యేఽసావగతిరిత ఉద్ధృత్య కలయేః
కదా మాం కృష్ణ త్వత్పదకమలలాభేన సుఖితం.
కథంచిద్యచ్చిత్తే కమలభవకామాంతకముఖాః
వహంతో మజ్జంతి స్వయమనవధౌ హర్షజలధౌ.
క్వ తద్దివ్యశ్రీమచ్చరణకమలం కృష్ణ భవతః
క్వచాఽహం తత్రేహా మమ శున ఇవాఖండలపదే.
దురాపస్త్వం కృష్ణ స్మరహరముఖానాం తదపి తే
క్షతిః కా కారుణ్యాదగతిరితి మాం లాలయసి చేత్.
ప్రపశ్యన్ రథ్యాయాం శిశుమగతిముద్దామరుదితం
న సమ్రాడప్యంకే దధదురుదయః సాన్వయతి కిం.
ప్రతిశ్వాసం నేతుం ప్రయతనధురీణః పితృపతి-
ర్విపత్తీనాం వ్యక్తం విహరణమిదం తు ప్రతిపదం.
తథా హేయవ్యూహా తనురియమిహాథాప్యభిరమే
హతాత్మా కృష్ణైతాం కుమతిమపహన్యా మమ కదా.
విధీశారాధ్యస్త్వం ప్రణయవినయాభ్యాం భజసి యాన్
ప్రియస్తే యత్సేవీ విమత ఇతరస్తేషు తృణధీః.
కిమన్యత్సర్వాఽపి త్వదనభిమతైవ స్థితిరహో
దురాత్మైవం తే స్యాం యదువర దయార్హః కథమహం.
వినింద్యత్వే తుల్యాధికవిరహితా యే ఖలు ఖలాః
తథాభూతం కృత్యం యదపి సహ తైరేవ వసతిః.
తదేవానుష్ఠేయం మమ భవతి నేహాస్త్యరుచిర-
ప్యహో ధిఙ్మాం కుర్వే కిమివ న దయా కృష్ణ మయి తే.
త్వదాఖ్యాభిఖ్యానత్వదమగుణాస్వాదనభవత్-
సపర్యాద్యాసక్తా జగతి కతి వాఽఽనందజలధౌ.
న ఖేలంత్యేవం దుర్వ్యసనహుతభుగ్గర్భపతిత-
స్త్వహం సీదామ్యేకో యదువర దయేథా మమ కదా.
కదా వా నిర్హేతూన్మిషత కరుణాలింగిత భవత్-
కటాక్షాలంబేన వ్యసనగహనాన్నిర్గత ఇతః.
హతాశేషగ్లానిన్యమృతరసనిష్యందశిశిరే
సుఖం పాదాంభోజే యదువర కదాఽసాని విహరన్.
అనిత్యత్వం జానన్నతిదృఢమదర్పః సవినయః
స్వకే దోషేఽభిజ్ఞః పరజుషి తు మూఢః సకరుణః.
సతాం దాసః శాంతః సమమతిరజస్రం తవ యథా
భజేయం పాదాబ్జం యదువర దయేథా మమ కదా.
కరాలం దావాగ్నిం కవలితవతాదేవ భవతా
పరిత్రాతా గోపాః పరమకృపయా కిన్న హి పురా.
మదీయాంతర్వైరిప్రకరవదనం కిం కవలయన్
దయాసింధో గోపీదయిత వద గోపాయసి న మాం.
న భీరారుహ్యాంసం నదతి శమనే నాప్యుదయతే
జుగుప్సా దేహస్యాశుచినిచయభావే స్ఫుటతరే.
అపి వ్రీడా నోదేత్యవమతిశతే సత్యనుపదం
క్వ మే స్యాత్ త్వద్భక్తిః కథమివ కృపా కృష్ణ మయి తే.
బలీయస్యత్యంతం మదఘపటలీ తద్యదుపతే
పరిత్రాతుం నో మాం ప్రభవసి తథా నో దయయితుం.
అలాభాదార్తీనామిదమనుగుణానందమయితే
కియద్దౌఃస్థ్యం ధిఙ్మాం త్వయి విమతమాత్మద్రుహమిమం.