കാവേരീ സ്തോത്രം

കഥം സഹ്യജന്യേ സുരാമേ സജന്യേ
പ്രസന്നേ വദാന്യാ ഭവേയുർവദാന്യേ.
സപാപസ്യ മന്യേ ഗതിഞ്ചാംബ മാന്യേ
കവേരസ്യ ധന്യേ കവേരസ്യ കന്യേ.
കൃപാംബോധിസംഗേ കൃപാർദ്രാന്തരംഗേ
ജലാക്രാന്തരംഗേ ജവോദ്യോതരംഗേ.
നഭശ്ചുംബിവന്യേഭ- സമ്പദ്വിമാന്യേ
നമസ്തേ വദാന്യേ കവേരസ്യ കന്യേ.
സമാ തേ ന ലോകേ നദീ ഹ്യത്ര ലോകേ
ഹതാശേഷശോകേ ലസത്തട്യശോകേ.
പിബന്തോഽംബു തേ കേ രമന്തേ ന നാകേ
നമസ്തേ വദാന്യേ കവേരസ്യ കന്യേ.
മഹാപാപിലോകാനപി സ്നാനമാത്രാൻ
മഹാപുണ്യകൃദ്ഭിർമഹത്കൃത്യസദ്ഭിഃ.
കരോഷ്യംബ സർവാൻ സുരാണാം സമാനാൻ
നമസ്തേ വദാന്യേ കവേരസ്യ കന്യേ.
അവിദ്യാന്തകർത്രീ വിശുദ്ധപ്രദാത്രീ
സസ്യസ്യവൃദ്ധിം തഥാഽഽചാരശീലം.
ദദാസ്യംബ മുക്തിം വിധൂയ പ്രസക്തിം
നമസ്തേ വദാന്യേ കവേരസ്യ കന്യേ.