കൃഷ്ണവേണീ സ്തോത്രം

സ്വൈനോവൃന്ദാപഹൃദിഹ മുദാ വാരിതാശേഷഖേദാ
ശീഘ്രം മന്ദാനപി ഖലു സദാ യാഽനുഗൃഹ്ണാത്യഭേദാ.
കൃഷ്ണാവേണീ സരിദഭയദാ സച്ചിദാനന്ദകന്ദാ
പൂർണാനന്ദാമൃതസുപദദാ പാതു സാ നോ യശോദാ.
സ്വർനിശ്രേണിര്യാ വരാഭീതിപാണിഃ
പാപശ്രേണീഹാരിണീ യാ പുരാണീ.
കൃഷ്ണാവേണീ സിന്ധുരവ്യാത്കമൂർതിഃ
സാ ഹൃദ്വാണീസൃത്യതീതാഽച്ഛകീർതിഃ.
കൃഷ്ണാസിന്ധോ ദുർഗതാനാഥബന്ധോ
മാം പങ്കാധോരാശു കാരുണ്യസിന്ധോ.
ഉദ്ധൃത്യാധോ യാന്തമന്ത്രാസ്തബന്ധോ
മായാസിന്ധോസ്താരയ ത്രാതസാധോ.
സ്മാരം സ്മാരം തേഽംബ മാഹാത്മ്യമിഷ്ടം
ജല്പം ജല്പം തേ യശോ നഷ്ടകഷ്ടം.
ഭ്രാമം ഭ്രാമം തേ തടേ വർത ആര്യേ
മജ്ജം മജ്ജം തേഽമൃതേ സിന്ധുവര്യേ.
ശ്രീകൃഷ്ണേ ത്വം സർവപാപാപഹന്ത്രീ
ശ്രേയോദാത്രീ സർവതാപാപഹർത്രീ.
ഭർത്രീ സ്വേഷാം പാഹി ഷഡ്വൈരിഭീതേ-
ര്മാം സദ്ഗീതേ ത്രാഹി സംസാരഭീതേഃ.
കൃഷ്ണേ സാക്ഷാത്കൃഷ്ണമൂർതിസ്ത്വമേവ
കൃഷ്ണേ സാക്ഷാത്ത്വം പരം തത്ത്വമേവ.
ഭാവഗ്രാഹ്രേ മേ പ്രസീദാധിഹന്ത്രി
ത്രാഹി ത്രാഹി പ്രാജ്ഞി മോക്ഷപ്രദാത്രി.
ഹരിഹരദൂതാ യത്ര പ്രേതോന്നേതും നിജം നിജം ലോകം.
കലഹായന്തേഽന്യോന്യം സാ നോ ഹരതൂഭയാത്മികാ ശോകം.
വിഭിദ്യതേ പ്രത്യയതോഽപി രൂപമേകപ്രകൃത്യോർന ഹരേർഹരസ്യ.
ഭിദേതി യാ ദർശയിതും ഗതൈക്യം വേണ്യാഽജതന്വാഽജതനുർഹി കൃഷ്ണാ.