ലക്ഷ്മീ അഷ്ടക സ്തോത്രം

യസ്യാഃ കടാക്ഷമാത്രേണ ബ്രഹ്മരുദ്രേന്ദ്രപൂർവകാഃ.
സുരാഃ സ്വീയപദാന്യാപുഃ സാ ലക്ഷ്മീർമേ പ്രസീദതു.
യാഽനാദികാലതോ മുക്താ സർവദോഷവിവർജിതാ.
അനാദ്യനുഗ്രഹാദ്വിഷ്ണോഃ സാ ലക്ഷ്മീ പ്രസീദതു.
ദേശതഃ കാലതശ്ചൈവ സമവ്യാപ്താ ച തേന യാ.
തഥാഽപ്യനുഗുണാ വിഷ്ണോഃ സാ ലക്ഷ്മീർമേ പ്രസീദതു.
ബ്രഹ്മാദിഭ്യോഽധികം പാത്രം കേശവാനുഗ്രഹസ്യ യാ.
ജനനീ സർവലോകാനാം സാ ലക്ഷ്മീർമേ പ്രസീദതു.
വിശ്വോത്പത്തിസ്ഥിതിലയാ യസ്യാ മന്ദകടാക്ഷതഃ.
ഭവന്തി വല്ലഭാ വിഷ്ണോഃ സാ ലക്ഷ്മീർമേ പ്രസീദതു.
യദുപാസനയാ നിത്യം ഭക്തിജ്ഞാനാദികാൻ ഗുണാൻ.
സമാപ്നുവന്തി മുനയഃ സാ ലക്ഷ്മീർമേ പ്രസീദതു.
അനാലോച്യാഽപി യജ്ജ്ഞാനമീശാദന്യത്ര സർവദാ.
സമസ്തവസ്തുവിഷയം സാ ലക്ഷ്മീർമേ പ്രസീദതു.
അഭീഷ്ടദാനേ ഭക്താനാം കല്പവൃക്ഷായിതാ തു യാ.
സാ ലക്ഷ്മീർമേ ദദാത്വിഷ്ടമൃജുസംഘസമർചിതാ.
ഏതല്ലക്ഷ്മ്യഷ്ടകം പുണ്യം യഃ പഠേദ്ഭക്തിമാൻ നരഃ.
ഭക്തിജ്ഞാനാദി ലഭതേ സർവാൻ കാമാനവാപ്നുയാത്.