ശബരി ഗിരീശ അഷ്ടകം
ശബരിഗിരിപതേ ഭൂതനാഥ തേ ജയതു മംഗലം മഞ്ജുലം മഹഃ.
മമ ഹൃദിസ്ഥിതം ധ്വാന്തരം തവ നാശയദ്വിദം സ്കന്ദസോദര.
കാന്തഗിരിപതേ കാമിതാർഥദം കാന്തിമത്തവ കാങ്ക്ഷിതം മയാ.
ദർശയാഽദ്ഭുതം ശാന്തിമന്മഹഃ പൂരയാർഥിതം ശബരിവിഗ്രഹ.
പമ്പയാഞ്ചിതേ പരമമംഗലേ ദുഷ്ടദുർഗമേ ഗഹനകാനനേ.
ഗിരിശിരോവരേ തപസി ലാലസം ധ്യായതാം മനോ ഹൃഷ്യതി സ്വയം.
ത്വദ്ദിദൃക്ഷയ സഞ്ചിതവ്രതാസ്തുലസിമാലികഃ കമ്രകന്ധരാ.
ശരണഭാഷിണ ശംഘസോജന കീർതയന്തി തേ ദിവ്യവൈഭവം.
ദുഷ്ടശിക്ഷണേ ശിഷ്ടരക്ഷണേ ഭക്തകങ്കണേ ദിശതി തേ ഗണേ.
ധർമശാസ്ത്രേ ത്വയി ച ജാഗ്രതി സംസ്മൃതേ ഭയം നൈവ ജായതേ.
പൂർണപുഷ്കലാ സേവിതാഽപ്യഹോ യോഗിമാനസാംഭോജഭാസ്കരഃ.
ഹരിഗജാദിഭിഃ പരിവൃതോ ഭവാൻ നിർഭയഃ സ്വയം ഭക്തഭീഹരഃ.
വാചി വർതതാം ദിവ്യനാമ തേ മനസി സന്തതം താവകം മഹഃ.
ശ്രവണയോർഭവദ് ഗുണഗണാവലിർനയനയോർഭവന്മൂർതിരദ്ഭുതാ.
കരയുഗം മമ ത്വദ്പദാർചനേ പദയുഗം സദാ ത്വദ്പ്രദക്ഷിണേ.
ജീവിതം ഭവന്മൂർതിപൂജനേ പ്രണതമസ്തു തേ പൂർണകരുണയാ.
Other stotras
