దుర్గా సప్తశతీ - అధ్యాయం 13

ఓం ఋషిరువాచ .
ఏతత్తే కథితం భూప దేవీమాహాత్మ్యముత్తమం .
ఏవం ప్రభావా సా దేవీ యయేదం ధార్యతే జగత్ .
విద్యా తథైవ క్రియతే భగవద్విష్ణుమాయయా .
తయా త్వమేష వైశ్యశ్చ తథైవాన్యే వివేకినః .
మోహ్యంతే మోహితాశ్చైవ మోహమేష్యంతి చాపరే .
తాముపైహి మహారాజ శరణం పరమేశ్వరీం .
ఆరాధితా సైవ నృణాం భోగస్వర్గాఽపవర్గదా .
మార్కండేయ ఉవాచ .
ఇతి తస్య వచః శ్రుత్వా సురథః స నరాధిపః .
ప్రణిపత్య మహాభాగం తమృషిం సంశితవ్రతం .
నిర్విణ్ణోఽతిమమత్వేన రాజ్యాపహరణేన చ .
జగామ సద్యస్తపసే స చ వైశ్యో మహామునే .
సందర్శనార్థమంబాయా నదీపులినమాస్థితః .
స చ వైశ్యస్తపస్తేపే దేవీసూక్తం పరం జపన్ .
తౌ తస్మిన్ పులినే దేవ్యాః కృత్వా మూర్తిం మహీమయీం .
అర్హణాం చక్రతుస్తస్యాః పుష్పధూపాగ్నితర్పణైః .
నిరాహారౌ యతాత్మానౌ తన్మనస్కౌ సమాహితౌ .
దదతుస్తౌ బలిం చైవ నిజగాత్రాసృగుక్షితం .
ఏవం సమారాధయతోస్త్రిభిర్వర్షైర్యతాత్మనోః .
పరితుష్టా జగద్ధాత్రీ ప్రత్యక్షం ప్రాహ చండికా .
దేవ్యువాచ .
యత్ప్రార్థ్యతే త్వయా భూప త్వయా చ కులనందన .
మత్తస్తత్ప్రాప్యతాం సర్వం పరితుష్టా దదామితే .
మార్కండేయ ఉవాచ .
తతో వవ్రే నృపో రాజ్యమవిభ్రంశ్యన్యజన్మని .
అత్రైవ చ నిజం రాజ్యం హతశత్రుబలం బలాత్ .
సోఽపి వైశ్యస్తతో జ్ఞానం వవ్రే నిర్విణ్ణమానసః .
మమేత్యహమితి ప్రాజ్ఞః సంగవిచ్యుతికారకం .
దేవ్యువాచ .
స్వల్పైరహోభిర్నృపతే స్వం రాజ్యం ప్రాప్స్యతే భవాన్ .
హత్వా రిపూనస్ఖలితం తవ తత్ర భవిష్యతి .
మృతశ్చ భూయః సంప్రాప్య జన్మ దేవాద్వివస్వతః .
సావర్ణికో మనుర్నామ భవాన్భువి భవిష్యతి .
వైశ్యవర్య త్వయా యశ్చ వరోఽస్మత్తోఽభివాంఛితః .
తం ప్రయచ్ఛామి సంసిద్ధ్యై తవ జ్ఞానం భవిష్యతి .
మార్కండేయ ఉవాచ .
ఇతి దత్త్వా తయోర్దేవీ యథాభిలషితం వరం .
బభూవాంతర్హితా సద్యో భక్త్యా తాభ్యామభిష్టుతా .
ఏవం దేవ్యా వరం లబ్ధ్వా సురథః క్షత్రియర్షభః .
సూర్యాజ్జన్మ సమాసాద్య సావర్ణిర్భవితా మనుః .
ఇతి దత్త్వా తయోర్దేవీ యథాభిలషితం వరం .
బభూవాంతర్హితా సద్యో భక్త్యా తాభ్యామభిష్టుతా .
ఏవం దేవ్యా వరం లబ్ధ్వా సురథః క్షత్రియర్షభః .
సూర్యాజ్జన్మ సమాసాద్య సావర్ణిర్భవితా మనుః .
క్లీం ఓం .
శ్రీమార్కండేయపురాణే సావర్ణికే మన్వంతరే దేవీమాహాత్మ్యే
సురథవైశ్యయోర్వరప్రదానం నామ త్రయోదశః .