ദേവീ മാഹാത്മ്യം - അധ്യായം 13

ഓം ഋഷിരുവാച .
ഏതത്തേ കഥിതം ഭൂപ ദേവീമാഹാത്മ്യമുത്തമം .
ഏവം പ്രഭാവാ സാ ദേവീ യയേദം ധാര്യതേ ജഗത് .
വിദ്യാ തഥൈവ ക്രിയതേ ഭഗവദ്വിഷ്ണുമായയാ .
തയാ ത്വമേഷ വൈശ്യശ്ച തഥൈവാന്യേ വിവേകിനഃ .
മോഹ്യന്തേ മോഹിതാശ്ചൈവ മോഹമേഷ്യന്തി ചാപരേ .
താമുപൈഹി മഹാരാജ ശരണം പരമേശ്വരീം .
ആരാധിതാ സൈവ നൃണാം ഭോഗസ്വർഗാഽപവർഗദാ .
മാർകണ്ഡേയ ഉവാച .
ഇതി തസ്യ വചഃ ശ്രുത്വാ സുരഥഃ സ നരാധിപഃ .
പ്രണിപത്യ മഹാഭാഗം തമൃഷിം സംശിതവ്രതം .
നിർവിണ്ണോഽതിമമത്വേന രാജ്യാപഹരണേന ച .
ജഗാമ സദ്യസ്തപസേ സ ച വൈശ്യോ മഹാമുനേ .
സന്ദർശനാർഥമംബായാ നദീപുലിനമാസ്ഥിതഃ .
സ ച വൈശ്യസ്തപസ്തേപേ ദേവീസൂക്തം പരം ജപൻ .
തൗ തസ്മിൻ പുലിനേ ദേവ്യാഃ കൃത്വാ മൂർതിം മഹീമയീം .
അർഹണാം ചക്രതുസ്തസ്യാഃ പുഷ്പധൂപാഗ്നിതർപണൈഃ .
നിരാഹാരൗ യതാത്മാനൗ തന്മനസ്കൗ സമാഹിതൗ .
ദദതുസ്തൗ ബലിം ചൈവ നിജഗാത്രാസൃഗുക്ഷിതം .
ഏവം സമാരാധയതോസ്ത്രിഭിർവർഷൈര്യതാത്മനോഃ .
പരിതുഷ്ടാ ജഗദ്ധാത്രീ പ്രത്യക്ഷം പ്രാഹ ചണ്ഡികാ .
ദേവ്യുവാച .
യത്പ്രാർഥ്യതേ ത്വയാ ഭൂപ ത്വയാ ച കുലനന്ദന .
മത്തസ്തത്പ്രാപ്യതാം സർവം പരിതുഷ്ടാ ദദാമിതേ .
മാർകണ്ഡേയ ഉവാച .
തതോ വവ്രേ നൃപോ രാജ്യമവിഭ്രംശ്യന്യജന്മനി .
അത്രൈവ ച നിജം രാജ്യം ഹതശത്രുബലം ബലാത് .
സോഽപി വൈശ്യസ്തതോ ജ്ഞാനം വവ്രേ നിർവിണ്ണമാനസഃ .
മമേത്യഹമിതി പ്രാജ്ഞഃ സംഗവിച്യുതികാരകം .
ദേവ്യുവാച .
സ്വല്പൈരഹോഭിർനൃപതേ സ്വം രാജ്യം പ്രാപ്സ്യതേ ഭവാൻ .
ഹത്വാ രിപൂനസ്ഖലിതം തവ തത്ര ഭവിഷ്യതി .
മൃതശ്ച ഭൂയഃ സമ്പ്രാപ്യ ജന്മ ദേവാദ്വിവസ്വതഃ .
സാവർണികോ മനുർനാമ ഭവാൻഭുവി ഭവിഷ്യതി .
വൈശ്യവര്യ ത്വയാ യശ്ച വരോഽസ്മത്തോഽഭിവാഞ്ഛിതഃ .
തം പ്രയച്ഛാമി സംസിദ്ധ്യൈ തവ ജ്ഞാനം ഭവിഷ്യതി .
മാർകണ്ഡേയ ഉവാച .
ഇതി ദത്ത്വാ തയോർദേവീ യഥാഭിലഷിതം വരം .
ബഭൂവാന്തർഹിതാ സദ്യോ ഭക്ത്യാ താഭ്യാമഭിഷ്ടുതാ .
ഏവം ദേവ്യാ വരം ലബ്ധ്വാ സുരഥഃ ക്ഷത്രിയർഷഭഃ .
സൂര്യാജ്ജന്മ സമാസാദ്യ സാവർണിർഭവിതാ മനുഃ .
ഇതി ദത്ത്വാ തയോർദേവീ യഥാഭിലഷിതം വരം .
ബഭൂവാന്തർഹിതാ സദ്യോ ഭക്ത്യാ താഭ്യാമഭിഷ്ടുതാ .
ഏവം ദേവ്യാ വരം ലബ്ധ്വാ സുരഥഃ ക്ഷത്രിയർഷഭഃ .
സൂര്യാജ്ജന്മ സമാസാദ്യ സാവർണിർഭവിതാ മനുഃ .
ക്ലീം ഓം .
ശ്രീമാർകണ്ഡേയപുരാണേ സാവർണികേ മന്വന്തരേ ദേവീമാഹാത്മ്യേ
സുരഥവൈശ്യയോർവരപ്രദാനം നാമ ത്രയോദശഃ .