ദേവീ മാഹാത്മ്യം - അധ്യായം 12

ഓം ദേവ്യുവാച .
ഏഭിഃ സ്തവൈശ്ച മാം നിത്യം സ്തോഷ്യതേ യഃ സമാഹിതഃ .
തസ്യാഹം സകലാം ബാധാം ശമയിഷ്യാമ്യസംശയം .
മധുകൈടഭനാശം ച മഹിഷാസുരഘാതനം .
കീർതയിഷ്യന്തി യേ തദ്വദ്വധം ശുംഭനിശുംഭയോഃ .
അഷ്ടമ്യാം ച ചതുർദശ്യാം നവമ്യാം ചൈകചേതസഃ .
ശ്രോഷ്യന്തി ചൈവ യേ ഭക്ത്യാ മമ മാഹാത്മ്യമുത്തമം .
ന തേഷാം ദുഷ്കൃതം കിഞ്ചിദ്ദുഷ്കൃതോത്ഥാ ന ചാപദഃ .
ഭവിഷ്യതി ന ദാരിദ്ര്യം ന ചൈവേഷ്ടവിയോജനം .
ശത്രുഭ്യോ ന ഭയം തസ്യ ദസ്യുതോ വാ ന രാജതഃ .
ന ശസ്ത്രാനലതോയൗഘാത് കദാചിത് സംഭവിഷ്യതി .
തസ്മാന്മമൈതന്മാഹാത്മ്യം പഠിതവ്യം സമാഹിതൈഃ .
ശ്രോതവ്യം ച സദാ ഭക്ത്യാ പരം സ്വസ്ത്യയനം മഹത് .
ഉപസർഗാനശേഷാംസ്തു മഹാമാരീസമുദ്ഭവാൻ .
തഥാ ത്രിവിധമുത്പാതം മാഹാത്മ്യം ശമയേന്മമ .
യത്രൈതത് പഠ്യതേ സമ്യങ്നിത്യമായതനേ മമ .
സദാ ന തദ്വിമോക്ഷ്യാമി സാന്നിധ്യം തത്ര മേ സ്ഥിതം .
ബലിപ്രദാനേ പൂജായാമഗ്നികാര്യേ മഹോത്സവേ .
സർവം മമൈതന്മാഹാത്മ്യമുച്ചാര്യം ശ്രാവ്യമേവ ച .
ജാനതാജാനതാ വാപി ബലിപൂജാം യഥാകൃതാം .
പ്രതീക്ഷിഷ്യാമ്യഹം പ്രീത്യാ വഹ്നിഹോമം തഥാകൃതം .
ശരത്കാലേ മഹാപൂജാ ക്രിയതേ യാ ച വാർഷികീ .
തസ്യാം മമൈതന്മാഹാത്മ്യം ശ്രുത്വാ ഭക്തിസമന്വിതഃ .

സർവാബാധാവിനിർമുക്തോ ധനധാന്യസമന്വിതഃ .
മനുഷ്യോ മത്പ്രസാദേന ഭവിഷ്യതി ന സംശയഃ .
ശ്രുത്വാ മമൈതന്മാഹാത്മ്യം തഥാ ചോത്പത്തയഃ ശുഭാഃ .
പരാക്രമം ച യുദ്ധേഷു ജായതേ നിർഭയഃ പുമാൻ .
രിപവഃ സങ്ക്ഷയം യാന്തി കല്യാണം ചോപപദ്യതേ .
നന്ദതേ ച കുലം പുംസാം മാഹാത്മ്യം മമ ശൃണ്വതാം .
ശാന്തികർമണി സർവത്ര തഥാ ദുഃസ്വപ്നദർശനേ .
ഗ്രഹപീഡാസു ചോഗ്രാസു മാഹാത്മ്യം ശൃണുയാന്മമ .
ഉപസർഗാഃ ശമം യാന്തി ഗ്രഹപീഡാശ്ച ദാരുണാഃ .
ദുഃസ്വപ്നം ച നൃഭിർദൃഷ്ടം സുസ്വപ്നമുപജായതേ .
ബാലഗ്രഹാഭിഭൂതാനാം ബാലാനാം ശാന്തികാരകം .
സംഘാതഭേദേ ച നൃണാം മൈത്രീകരണമുത്തമം .
ദുർവൃത്താനാമശേഷാണാം ബലഹാനികരം പരം .
രക്ഷോഭൂതപിശാചാനാം പഠനാദേവ നാശനം .
സർവം മമൈതന്മാഹാത്മ്യം മമ സന്നിധികാരകം .
പശുപുഷ്പാർഘ്യധൂപൈശ്ച ഗന്ധദീപൈസ്തഥോത്തമൈഃ .
വിപ്രാണാം ഭോജനൈർഹോമൈഃ പ്രോക്ഷണീയൈരഹർനിശം .
അന്യൈശ്ച വിവിധൈർഭോഗൈഃ പ്രദാനൈർവത്സരേണ യാ .
പ്രീതിർമേ ക്രിയതേ സാസ്മിൻ സകൃദുച്ചരിതേ ശ്രുതേ .
ശ്രുതം ഹരതി പാപാനി തഥാരോഗ്യം പ്രയച്ഛതി .
രക്ഷാം കരോതി ഭൂതേഭ്യോ ജന്മനാം കീർതനം മമ .
യുദ്ധേഷു ചരിതം യന്മേ ദുഷ്ടദൈത്യനിബർഹണം .

തസ്മിഞ്ഛ്രുതേ വൈരികൃതം ഭയം പുംസാം ന ജായതേ .
യുഷ്മാഭിഃ സ്തുതയോ യാശ്ച യാശ്ച ബ്രഹ്മർഷിഭിഃ കൃതാഃ .
ബ്രഹ്മണാ ച കൃതാസ്താസ്തു പ്രയച്ഛന്തു ശുഭാം മതിം .
അരണ്യേ പ്രാന്തരേ വാപി ദാവാഗ്നിപരിവാരിതഃ .
ദസ്യുഭിർവാ വൃതഃ ശൂന്യേ ഗൃഹീതോ വാപി ശത്രുഭിഃ .
സിംഹവ്യാഘ്രാനുയാതോ വാ വനേ വാ വനഹസ്തിഭിഃ .
രാജ്ഞാ ക്രുദ്ധേന ചാജ്ഞപ്തോ വധ്യോ ബന്ധഗതോഽപി വാ .
ആഘൂർണിതോ വാ വാതേന സ്ഥിതഃ പോതേ മഹാർണവേ .
പതത്സു ചാപി ശസ്ത്രേഷു സംഗ്രാമേ ഭൃശദാരുണേ .
സർവാബാധാസു ഘോരാസു വേദനാഭ്യർദിതോഽപി വാ .
സ്മരൻ മമൈതച്ചരിതം നരോ മുച്യേത സങ്കടാത് .
മമ പ്രഭാവാത്സിംഹാദ്യാ ദസ്യവോ വൈരിണസ്തഥാ .
ദൂരാദേവ പലായന്തേ സ്മരതശ്ചരിതം മമ .
ഋഷിരുവാച .
ഇത്യുക്ത്വാ സാ ഭഗവതീ ചണ്ഡികാ ചണ്ഡവിക്രമാ .
പശ്യതാം സർവദേവാനാം തത്രൈവാന്തരധീയത .
തേഽപി ദേവാ നിരാതങ്കാഃ സ്വാധികാരാന്യഥാ പുരാ .
യജ്ഞഭാഗഭുജഃ സർവേ ചക്രുർവിനിഹതാരയഃ .
ദൈത്യാശ്ച ദേവ്യാ നിഹതേ ശുംഭേ ദേവരിപൗ യുധി .
ജഗദ്വിധ്വംസകേ തസ്മിൻ മഹോഗ്രേഽതുലവിക്രമേ .
നിശുംഭേ ച മഹാവീര്യേ ശേഷാഃ പാതാലമായയുഃ .
ഏവം ഭഗവതീ ദേവീ സാ നിത്യാപി പുനഃ പുനഃ .
സംഭൂയ കുരുതേ ഭൂപ ജഗതഃ പരിപാലനം .
തയൈതന്മോഹ്യതേ വിശ്വം സൈവ വിശ്വം പ്രസൂയതേ .
സാ യാചിതാ ച വിജ്ഞാനം തുഷ്ടാ ഋദ്ധിം പ്രയച്ഛതി .
വ്യാപ്തം തയൈതത്സകലം ബ്രഹ്മാണ്ഡം മനുജേശ്വര .
മഹാദേവ്യാ മഹാകാലീ മഹാമാരീസ്വരൂപയാ .
സൈവ കാലേ മഹാമാരീ സൈവ സൃഷ്ടിർഭവത്യജാ .
സ്ഥിതിം കരോതി ഭൂതാനാം സൈവ കാലേ സനാതനീ .
ഭവകാലേ നൃണാം സൈവ ലക്ഷ്മീർവൃദ്ധിപ്രദാ ഗൃഹേ .
സൈവാഽഭാവേ തഥാലക്ഷ്മീർവിനാശായോപജായതേ .
സ്തുതാ സമ്പൂജിതാ പുഷ്പൈർഗന്ധധൂപാദിഭിസ്തഥാ .
ദദാതി വിത്തം പുത്രാംശ്ച മതിം ധർമേ തഥാ ശുഭാം .
മാർകണ്ഡേയപുരാണേ സാവർണികേ മന്വന്തരേ ദേവ്യാശ്ചരിതമാഹാത്മ്യേ
ഭഗവതീവാക്യം ദ്വാദശഃ .