പ്രസാദത്തിന്‍റെ ശക്തി

ഒരിക്കൽ ഇന്ദ്രൻ ഐരാവതത്തിന് മുകളിലേറി പോവുകയായിരുന്നു. വഴിയിൽ ദുർവ്വാസാവ് മഹർഷിയെ കണ്ടുമുട്ടി. മഹർഷിയുടെ കയ്യിൽ ഒരു മാലയുണ്ടായിരുന്നു. അതൊരു സാധാരണ മാലയായിരുന്നില്ല. ആദിപരാശക്തി ജഗദംബയുടെ മേൽ ചാർത്തിയ മാലയായിരുന്നു. ദേവിയുടെ പ്രസാദമായിരുന്നു. മഹർഷി അത് ഇന്ദ്രന് നൽകി. ഇന്ദ്രൻ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കാതെ ആ മാല ഐരാവതത്തിന്‍റെ മസ്‌തകത്തിന് മേൽ വെച്ചു. മാലയിലെ പൂക്കളുടെ സൗരഭ്യമറിഞ്ഞ് വണ്ടുകൾ  വട്ടമിട്ട് പറക്കാൻ തുടങ്ങി. ഐരാവത്തിന് അലോസരമായി. ഐരാവതം ആ മാല വലിച്ചെടുത്ത് താഴേക്കെറിഞ്ഞ് ചവിട്ടിയരച്ചു.

ഇത് കണ്ട മഹർഷിക്ക് കോപമടക്കാൻ ആയില്ല. അദ്ദേഹം ഇന്ദ്രനെ ശപിച്ചു, 'നിനക്ക് ഇത്രയ്ക്ക് അഹങ്കാരമോ? നീയും ഒരിക്കൽ ഇതുപോലെ സ്വർഗ്ഗത്തിൽനിന്നും വലിച്ചെറിയപ്പെടും.'

പ്രസിദ്ധമായ സത്യനാരായണ കഥയിലും ഇതുപോലൊരു സംഭവം വിവരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഒരു വ്യാപാരി സത്യനാരായണ പൂജ നടത്തിയ ശേഷം ലഭിച്ച പ്രസാദത്തെ അവഗണിച്ചു. കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളിൽ വ്യാപാരിയുടെ കപ്പൽ സമുദ്രത്തിൽ കൊടുങ്കാറ്റിൽ അകപ്പെട്ടതായി വാർത്ത വന്നു. വ്യാപാരി ഉടനടി പ്രസാദമെടുത്ത് കഴിക്കുകയും കപ്പൽ സുരക്ഷിതമായി തീരമണയുകയും ചെയ്തു.

എന്താണ് പ്രസാദം?

പ്രസാദം എന്നാൽ 'അനുഗ്രഹം' എന്നാണ് അർത്ഥം. അതൊരു വെറും ഭക്ഷണപദാർത്ഥമോ പൂവോ ചന്ദനമോ അല്ല. അത് ഈശ്വരന് സമർപ്പിക്കപ്പെട്ടതും, ഈശ്വരൻ സ്വീകരിച്ചതും, പിന്നീട് നമുക്ക് തിരികെ നൽകപ്പെട്ടതുമാണ് - ഈശ്വരന്‍റെ അനുഗ്രഹത്തോടുകൂടി.

ആഗമശാസ്ത്രം പറയുന്നു - ഏതൊരു ഭക്ഷ്യപദാർത്ഥത്തിനും മൂന്ന് ഘടകങ്ങളുണ്ട്; ധാത്വംശം, രസാംശം, മലാംശം. മനുഷ്യർ കഴിക്കുമ്പോൾ  ഇതിൽ ധാത്വംശം ശരീരത്തിലെ സപ്ത ധാതുക്കളെ പുഷ്ടിപ്പെടുത്തുന്നു. മലാംശം ശരീരത്തിൽനിന്നും പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നു. ആഹാരത്തെ നമ്മൾ സാത്വികം, താമസികം എന്നിങ്ങനെ തരം തിരിക്കുന്നത് അതിലുള്ള രസാംശത്തെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയാണ്. പാകം ചെയ്യുന്നവരുടെ വിചാരങ്ങളും വികാരങ്ങളുമൊക്കെ രസാംശമായി ആഹാരത്തിൽ ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെടുകയും കഴിക്കുന്നയാളുടെ മനോമണ്ഡലത്തിൽ എത്തിച്ചേരുകയും ചെയ്യും. ഇത് കൊണ്ടാണ് നമ്മൾ ഏത് തരത്തിലുള്ള ആഹാരം കഴിക്കണം, ആരൊക്കെ തരുന്ന ആഹാരം ഒഴിവാക്കണം എന്നൊക്കെ ധർമ്മശാസ്ത്രം നിഷ്കർഷിക്കുന്നത്.

നൈവേദ്യത്തിന്‍റെ കാര്യത്തിൽ ഇതിൽ രസാംശം മാത്രമാണ് പ്രസക്തമായിട്ടുള്ളത്. ഈശ്വരൻ നമ്മൾ സമർപ്പിക്കുന്ന ആഹാരത്തിലെ രസാംശം മാത്രമാണ് സ്വീകരിക്കുന്നത്. അതിന്‍റെ സ്ഥാനത്ത് തന്‍റെ അനുഗ്രഹം തിരികെ വെക്കുകയും ചെയ്യും. അതുകൊണ്ടാണ് പ്രസാദത്തിന് ഇത്രയധികം രുചി.

ഈശ്വരനിൽ നിന്നും നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നതെന്തും അനുഗ്രഹമാണ്. അതിനെ ഒരിക്കലും ഒരു ഭൗതിക വസ്തുവായി കാണരുത്. ഭൗതിക വസ്തു, പൂവോ ചന്ദനമോ ഒക്കെ ആ അനുഗ്രഹത്തെ നമ്മളിൽ എത്തിക്കാനുള്ള ഒരു മാധ്യമം മാത്രമാണ്. ഒരു മധുരഗാനം റെക്കോർഡ് ചെയ്യപ്പെട്ട സി.ഡി. തന്നെ നോക്കുക. ആ പ്ലാസ്റ്റിക് കഷ്ണത്തിനല്ലല്ലോ അതിലെ ഗാനത്തിനല്ലേ പ്രാധാന്യം?

എപ്പോഴും എന്തെങ്കിലും പ്രസാദം സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ ആ ഭൗതിക വസ്തുവിനെയല്ല, അതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന അനുഗ്രഹത്തെ വേണം കാണാൻ, അനുഭവിക്കാൻ.

ഈശ്വരസ്പർശം ലഭിക്കുന്ന എല്ലാ ഭൗതിക വസ്തുക്കളും പ്രസാദമായി മാറുന്നു. ഈശ്വരചൈതന്യം ആ വസ്തുക്കളിലേക്കും പടരുന്നു.

പലതരം പ്രസാദങ്ങൾ 

• നൈവേദ്യ പ്രസാദം - ഈശ്വരന് സമർപ്പിച്ച ഭക്ഷണം
• തുളസി, കൂവളം, പൂക്കൾ - പൂജകളിൽ അർച്ചന ചെയ്ത പൂക്കൾ, മാല.
• ഭസ്മം, കുങ്കുമം, ചന്ദനം.
• ചരണാമൃതം (തീർത്ഥം)- ഈശ്വരന്‍റെ പാദസ്പർശമേറ്റ പുണ്യജലം
• ഹോമ ഭസ്മം
• ഈശ്വരൻ ധരിച്ച വസ്ത്രം.

എന്നിങ്ങനെ ഈശ്വരസ്പർശമേറ്റ എന്തും.

പ്രസാദത്തെ അവഗണിക്കുകയോ അനാദരിക്കുകയോ ചെയ്താൽ...

നമ്മളെ സഹായിക്കാൻ വരുന്ന ഒരു കരത്തിനെ തട്ടിമാറ്റുന്നതിന് തുല്യമാണത്. ഈശ്വരകോപമായിരിക്കും ഫലം.

പ്രസാദത്തെ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണം?

• ഇരു കൈകളും നീട്ടി വിനയത്തോടെ ഈശ്വരസ്മരണയോടെ സ്വീകരിക്കുക. 'ഭാവഗ്രാഹീ ജനാർദ്ദന:' എന്നാണ് പ്രമാണം. ഈശ്വരൻ നമ്മുടെ ഭാവത്തെയാണ് കാണുന്നത്.
• പ്രസാദം പാഴാക്കരുത്. അധികമുള്ളത് മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കിടുക.
• വൃത്തിയില്ലാത്ത ഇടങ്ങളിൽ വെയ്ക്കരുത്.
• പൂക്കളും മറ്റും വാടിപ്പോയാൽ ശുദ്ധജലത്തിൽ ഒഴുക്കി കളയുക.

പ്രസാദത്തിന്‍റെ ഗുണങ്ങൾ

• പാപങ്ങളും ദുഷ്കർമ്മങ്ങളും ഇല്ലാതാക്കുന്നു
• ശാന്തിയും സമാധാനവും നൽകുന്നു.
• ആപത്തുകളിൽ നിന്നും രക്ഷയേകുന്നു.
• ആരോഗ്യം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നു.
• ഈശ്വരനുമായി ഒരു ആത്മബന്ധം സൃഷ്ടിക്കുന്നു
• വീടിനെ ഈശ്വരചൈതന്യത്താൽ നിറയ്ക്കുന്നു.

അടുത്ത തവണ എന്തെങ്കിലും പ്രസാദമായി ലഭിക്കുമ്പോൾ ഇതൊക്കെ ഒരു നിമിഷം ഓർക്കുക.

Ramaswamy Sastry and Vighnesh Ghanapaathi