ಕರ್ತವ್ಯ ಹಾಗೂ ಕರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಪಾರಿವಾಳದ ಬೋಧನೆ

ಒಂದು ದಿನ,  ಒಬ್ಬ ಬೇಟೆಗಾರನು ದಟ್ಟವಾದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನು ಒಂದು ಕಲ್ಲನ್ನು ಎಡವಿ  ಬಿದ್ದು ಗಾಯಗೊಂಡನು. ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ನಡೆದ ನಂತರ, ಅವನು ಒಂದು ಮರವನ್ನು ನೋಡಿದನು. ಅದರ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ, ಅವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು. ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿತನಾದನು. ಶೀತವು ಅವನ ಕೈ ಮತ್ತು ಕಾಲುಗಳನ್ನು ನಡುಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ಹಲ್ಲುಗಳು ಕಡಿಯಲಾರಂಭಿಸಿತು.

ಅದೇ ಮರದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಗಂಡು ಪಾರಿವಾಳವು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಆತಂಕಗೊಂಡಿತ್ತು.  ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಹೋದ ಅವಳು ಹಿಂತಿರುಗಿರಲಿಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಅವಳು ಬೇಟೆಗಾರನ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಗಂಡನ ಗೋಳಾಟವನ್ನು ಕೇಳಿದ ಆ ಹೆಣ್ಣು ಪಾರಿವಾಳವು, ಆತ್ಮೀಯ ಗಂಡನೆ ! ನಾನು ಈ ಬೇಟೆಗಾರನ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ ಮತ್ತು ಆತಿಥ್ಯದ ನಿಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಪೂರೈಸಿರಿ. ಈ ಬೇಟೆಗಾರ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಶೀತದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.  ಅವನು ಸಂಜೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ತೊಂದರೆಗೀಡಾದ ಅತಿಥಿ. ಅವನು ನಮ್ಮ ಶತ್ರುವಾಗಿದ್ದರೂ,  ನಮ್ಮ ಅತಿಥಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಅವನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಕರ್ಮಗಳಿಂದಾಗಿ ನಾನು ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ. ಬೇಟೆಗಾರನನ್ನು ದೂಷಿಸುವುದು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯದಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿರಿ. ಎಲ್ಲಾ ದೇವರುಗಳು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಜರು ದಣಿದ ಅತಿಥಿಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಅತಿಥಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದಂತೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅತಿಥಿ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡರೆ, ಎಲ್ಲಾ ದೇವರುಗಳು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಜರು ಸಹ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಬೇಟೆಗಾರನು ನಿಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ; ತಪ್ಪಿತಸ್ಥರಿಗೂ ಉತ್ತಮ  ಸೇವೆ ನೀಡುವುದನ್ನು ಸದ್ಗುಣವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಪಾರಿವಾಳವು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ಬೋಧನೆಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವಿತವಾಯಿತು. ಅವನ ಕರ್ತವ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಜಾಗೃತವಾಯಿತು.ಅವನು ಬೇಟೆಗಾರನನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿ, 'ನೀನು ನನ್ನ ಅತಿಥಿ. ನನ್ನ ಜೀವವನ್ನು ಒತ್ತೆಯಿಟ್ಟಾದರೂ ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡುವುದು ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿದೆ. ನೀನು ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಶೀತದಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಿರುವೆ  ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಇರು'  ಹೀಗೆ ಹೇಳಿ, ಅವನು ಹಾರಿ  ಹೋಗಿ ಬೆಂಕಿ ಇರುವ ಮರದ ತುಂಡನ್ನು ತಂದನು ಹಾಗೂ ಅದನ್ನು ಮರದ ತುಂಡುಗಳ ರಾಶಿಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟನು.

ಕ್ರಮೇಣ, ಬೆಂಕಿ ಹತ್ತಿಕೊಂಡಿತು. ಬೇಟೆಗಾರನಿಗೆ ಚಳಿಯ ನಡುಕದಿಂದ  ಮುಕ್ತನಾದಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಪಾರಿವಾಳವು ಬೇಟೆಗಾರನನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಬೆಂಕಿಗೆ ಎಸೆದು, ಬೇಟೆಗಾರನಿಗೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸಲು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ತ್ಯಾಗಮಾಡಿತು. ಪಾರಿವಾಳವು ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡಿದ ಬೇಟೆಗಾರನು ಭಯಭೀತನಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಶಪಿಸಿಕೊಂಡನು. ನಂತರ ಅವನು ಪಾರಿವಾಳದ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಪಂಜರದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದನು. ಪಾರಿವಾಳದ ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದಳು. ನಂತರ ಪಾರಿವಾಳ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ದೈವಿಕ ರೂಪಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋದರು.

ಅವರು ಹೊರಟುಹೋದಾಗ, ಬೇಟೆಗಾರನು ಅವರ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಬೇಡಿದನು ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕೇಳಿದನು. ಪಾರಿವಾಳವು ಗೋದಾವರಿ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಸಲಹೆ ನೀಡಿತು. ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದ ನಂತರ, ಬೇಟೆಗಾರನು ಸಹ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋದನು. ಇಂದು, ಗೋದಾವರಿ ತೀರದಲ್ಲಿರುವ ಆ ಸ್ಥಳವು 'ಕಪೋತ ತೀರ್ಥ' ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ.

ದಂತಕಥೆಯ ಬೋಧನೆಗಳು

ಅತಿಥಿಗಳು ಶತ್ರುಗಳಾಗಿದ್ದರೂ ಅವರನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪಾರಿವಾಳದ ಹೆಂಡತಿ ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಆತಿಥ್ಯದ ಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ದೇವರುಗಳು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಜರು ಅತಿಥಿಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಮೂಲಕ ನಾವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಬೇಟೆಗಾರನಿಗೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸಲು ಪಾರಿವಾಳವು ತನ್ನನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯೆಯು ನಿಸ್ವಾರ್ಥತೆಯ ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ತನ್ನ‌ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು  ಇತರರ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ , ತನ್ನ ಜೀವವನ್ನು ಬಲಿಕೊಟ್ಟಾದರೂ ,ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆ ಕೊಡುವುದನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. 

ಪಾರಿವಾಳದ ಹೆಂಡತಿಯು ತನ್ನ ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವಿಕೆಗೆ ಬೇಟೆಗಾರನನ್ನು ದೂಷಿಸದಂತೆ ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ, ಇದು ನಮ್ಮನ್ನು ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿದವರ ಮೇಲೆ ಸಹ ಕೆಟ್ಟ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಾರದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಕ್ಷಮೆ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಒಬ್ಬರ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು (ಧರ್ಮ) ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪಾರಿವಾಳ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ವಿವೇಚನೆ ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.

ಪಾರಿವಾಳದ ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ಸೆರೆಯು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಕಾರ್ಯಗಳ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಇದು ಕರ್ಮದ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ, ಒಬ್ಬರ ಕಾರ್ಯಗಳು ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಮತ್ತು ನೀತಿಯುತ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತದೆ.

ಪಾರಿವಾಳದ ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ನಂತರ ಬೇಟೆಗಾರನ ಬದಲಾವಣೆಯು ಸದ್ಗುಣಪೂರ್ಣ ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಮೋಚನೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಉನ್ನತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ದಂತಕಥೆಯು ಬೇಟೆಗಾರನು ಪಾರಿವಾಳಗಳ ಬೋಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಹೊಂದುವುದರೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ, ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಮತ್ತು ನೀತಿ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ.

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ಈ ದಂತಕಥೆಯು ಆತಿಥ್ಯ, ನಿಸ್ವಾರ್ಥತೆ, ಸಹಾನುಭೂತಿ, ಕರ್ತವ್ಯ, ಕರ್ಮ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಮೋಚನೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.

Ramaswamy Sastry and Vighnesh Ghanapaathi